วันพฤหัสบดีที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2552

ซำบายจัย

ก้ออ... รู้เห็นชัดเจนแจ่มแจ้งแดงแจนแจ๋แป๋ปีแปก่อ

ว่าตัวเราสบายใจกับคำว่าเืพื่อน
พอใจที่จะแทนเค้าด้วยสีส้ม ไม่ต้องเปนสีชมพูแสนหวาน

...เห็นอนาคตชัดเจน วันที่เราสองคนจะเข้าใจมิตรภาพครั้งนี้
แค่นึกก็มีความสุข

สายตาที่เค้าเคยส่งมาให้
มันช่างวาวราวกะเด็กน้อย

เราต้องมีความผูกพันกันมาตั้งแต่ก่อนอนุบาลเป็นแน่แท้
ชูมือขึ้นแล้วหมุนหมุนๆ ยกมือขึ้นโบกไปมา กางแขนขึ้นแหล่ะลง ลง ลง ลง ทะเล บุ๋มๆๆๆๆ

เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่เฮิร์ตไปยิ้มไป
ก้อแหงอยู่ เพราะมีกระต่ายหรรษา กระโดดโหยงเหยงอยู่กลางใจ

เปนพวกความรู้สึกช้าชะมัดเลยเรา
มีประสบการณ์ที่แสนดี มาตั้งหลายครั้ง

เพิ่งจะมาดีใจ...

วันจันทร์ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

คำตอบ

เพลงฝืน เปนคำตอบในคราวนั้น
ถ้าไม่เจอเรื่องแบบนี้ คงไม่นึกถึงมันอีกเลย

เอาหน่ะ คำตอบในตอนนั้นมันขาดไปอยู่ส่วนหนึ่ง
นั่นคือความไม่แน่ใจ
เค้าจะเห็นเราในสายตามั้ย
เราจะช่วยเป็นกำลังใจให้เค้าได้บ้างหรือเปล่า

...ตอนนี้ให้ตอบก็เป็นคำตอบที่เข้าข้างตัวเองนิดนึง
คงเห็นบ้างแหละ
คงช่วยเค้าได้บ้างแหละ

พอมาเจอเค้า
ความเหนื่อยล้ามันทำให้ไม่เหลือความดีใจ
ก็มีคำถามใหม่ตามมา
ยังปลื้มเค้าอีกไหม
ทำไมไม่ดีใจ

จะทำอะไรดี
เค้าสนใจเราแล้วหรือเปล่า
เราคงไม่ดีพอ
ทำอย่างนี้ต่อไปจะผิดมั้ย

จะรีบบอกเค้าไปว่าขอเปนเพื่อนพอ
หรือจะทำไม่รู้ไม่ชี้อย่างนี้ต่อไป

ทำไมอยู่ๆเค้าก็แปลกไป
ทำไมกระต่ายถึงไม่ให้ผมคุยอีกแล้วหล่ะครับ

หนึ่งเดือนมันนานขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย..

วันเสาร์ที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2552

จิงจังมากเลยปนเพื่อนที่ไม่น่าคบเลยเนอะ :

เปนเพื่อนหน่ะมันโอเคเลยนะ แต่ว่าเปนเพื่อนกัีนทั้งที ขอสองอย่างได้ป่ะ
..เปนเพื่อนกันยาวๆได้ป่ะหล่ะ ไม่ใช่เปนเปลี่ยนเบอร์ปั๊บ ตัดญาติขาดมิตรกันซะงั้นเลย
..เปนเพื่อนกัน ขอให้เปนเพื่อนที่จริงใจ

ถ้าเกิดอะไรมากไปน้อยไป บอกมาตรงๆเลยเราฟังได้หมด
กระต่ายพูดเองนะ เราเปนเพื่อนกันดีกว่านะ
ถ้าไม่จิงใจต่อกัน เราก็จะเปนฝ่ายพูดเองนะ ว่า เรามาตัดเพื่อนกันดีกว่าป่ะ

... ตัดเข้าเรื่องเฮฮาบ้างดิ
วาเลนไทน์
...มีคนจะให้ดอกไม้แล้วหรือเปล่า
ถ้ามีก็จะแซวไง
ถ้าไม่มี ก็จะสมน้ำหน้า ก๊ากกก

เปนเพื่อนที่ไม่น่าคบเลยเนอะ :P
..
.
..
อืออ กระต่ายให้เวลาเราหน่อยนะ
ตอนนี้เรายังอยากคุยกะกระต่ายจิงๆ
ช่วยทนทนคุยหน่อยนะ
แล้วเราจะพยายาม โทหาให้น้อยลง
จนเลิกโทไปเลยก็ได้
ให้เวลาเราหน่อยนะ