ก้ออ... รู้เห็นชัดเจนแจ่มแจ้งแดงแจนแจ๋แป๋ปีแปก่อ
ว่าตัวเราสบายใจกับคำว่าเืพื่อน
พอใจที่จะแทนเค้าด้วยสีส้ม ไม่ต้องเปนสีชมพูแสนหวาน
...เห็นอนาคตชัดเจน วันที่เราสองคนจะเข้าใจมิตรภาพครั้งนี้
แค่นึกก็มีความสุข
สายตาที่เค้าเคยส่งมาให้
มันช่างวาวราวกะเด็กน้อย
เราต้องมีความผูกพันกันมาตั้งแต่ก่อนอนุบาลเป็นแน่แท้
ชูมือขึ้นแล้วหมุนหมุนๆ ยกมือขึ้นโบกไปมา กางแขนขึ้นแหล่ะลง ลง ลง ลง ทะเล บุ๋มๆๆๆๆ
เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่เฮิร์ตไปยิ้มไป
ก้อแหงอยู่ เพราะมีกระต่ายหรรษา กระโดดโหยงเหยงอยู่กลางใจ
เปนพวกความรู้สึกช้าชะมัดเลยเรา
มีประสบการณ์ที่แสนดี มาตั้งหลายครั้ง
เพิ่งจะมาดีใจ...
วันพฤหัสบดีที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2552
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)